Πριν 112 χρόνια, το καλοκαίρι του 1908, διεξάγονταν οι 4οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Λονδίνο. Ανάμεσα στις πολυάριθμες συμμετοχές αθλητών από 22 χώρες, είχε ξεχωρίσει κυρίως αυτή του Ντοράντο Πιέτρι.

Καταγόταν από το χωριό Κάπρι της Ιταλίας. Γεννημένος το 1885, στα 19 του χρόνια εργαζόταν ως φούρναρης. Κάπου εκεί τον κυριεύει το αθλητικό πνεύμα. Αποφασίζει να τρέξει σε ένα αγώνα που διεξάγεται στην πόλη του, όπου καταφέρνει να συντρίψει τον τότε πολύ σπουδαίο και γνωστό Ιταλό δρομέα Πέρικλι Παγλιάνι αφήνοντας τον στη δεύτερη θέση, αφού κατέλαβε ο ίδιος την πρωτιά.

Μέσα σε τέσσερα χρόνια εξελίσσεται τόσο ραγδαία που πλέον είναι έτοιμος να διεκδικήσει το χρυσό μετάλλιο στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου. Η κούρσα ξεκινά. Ο Ντοράντο καταφέρνει μέσα από το δικό του παλμό, να καπαρώσει την πρώτη θέση. Λίγο πριν φτάσει στον τερματισμό των 42 χιλιομέτρων, ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση της πτώσης. Η κούραση και η εξάντληση άρχισαν να δείχνουν τα σημάδια τους. Μια έντονη ζαλάδα και ένα πέσιμο στο έδαφος σταματά κάθε προσπάθεια του Ντοράντο. Υποβασταζόμενος από ένα κριτή, καταφέρνει να τερματίσει, με τα τελευταία 350 μέτρα να του παίρνουν περίπου 10 λεπτά για να τα καλύψει. Ο δεύτερος δρομέας, ο Αμερικανός Τζον Χέις, ο οποίος τερμάτισε ένα λεπτό μετά, μαζί με την Ολυμπιακή Επιτροπή των ΗΠΑ κάνουν επίσημη διαμαρτυρία, λόγω της βοήθειας που έλαβε ο Πιέτρι και στο τέλος δικαιώνονται. Οι Αμερικανοί παίρνουν το χρυσό μετάλλιο και ο Πιέτρι ακυρώνεται.

Την επόμενη μέρα, ο Ντοράντο Πιέτρι, ως ο «κύριος πρωταγωνιστής» αυτού του αγώνα, παραλαμβάνει ένα ασημένιο κύπελλο από τη Βασίλισσα Αλεξάνδρα για την αγωνιστικότητα και το πείσμα που έβαλε ώστε να καταφέρει να τερματίσει αυτή την κούρσα που γράφτηκε στην ιστορία.

Όμως το πείσμα και η προσπάθεια του Πιέτρι δεν σταμάτησαν εδώ. Κατάφερε επισήμως να κερδίσει δυο φορές τον Χέις στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης το 1908 και 1909, ενώ μέχρι το 1911 έτρεξε σε πολλούς αγώνες, κερδίζοντας φήμη.

Πηγές: SanSimera.gr, Sport24.gr